
Julius, Fuçik, yazar, gazeteci, ikibuçuk yaşında tiyarto oyunculuğuna başlamış, kırk yaşında kurşuna dizilmiş bir marksisttir. Prag'ın işçi mahellelerinden birinde doğdu. Bebekliği, fabrikayla tiyatro arasında geçti. Çünkü baba Fuçik, gündüz fabrikada çalışan, akşamları da tiyatroda şarkı söyleyen bir emekçiydi. Dokuz yaşına kadar tiyatro oyunculuğu yapan Julius, onüç yaşında gazeteci oldu. Edebiyat fakültesinde “Sosyalist Üniversite Birliği”ne girdi. Kimi ilerici dergileri yönetti, yazılar yazdı. Nazilerin Çekoslavakya'yı işgaline karşı gazeteler çıkarak büyük mücadele verdi.
24 Nisan 1942 günü Çekoslovak gazeteci ve komünist parti üyesi Julius Fuçik, Nazi işgali altındaki Çekoslovakya’da, Nazi gizli polisi Gestapo tarafından gözaltına alınarak Prag’daki Pankrác Hapishanesine gönderildi. Burası Hitler Almanya’sına gönderilmeden önce sorgulanacağı ve işkence göreceği bir duraktı.
Fuçik işte bu süreçte Darağacında Röportaj (Darağacından Notlar) – “Reportáž psaná na oprátce” adlı eserini zor koşullar altında, sigara kağıt parçalarına yazarak oluşturdu. Bu notlar Kolinski ve Hora adlı iki gardiyanın yardımıyla dışarı çıkarıldı.
Fuçik’in 1943’te idam edilmesini izleyen yıllarda bu notlar kitap haline getirildi, 70’i aşkın dile çevrildi ve büyük yankı uyandırdı.
Çek edebiyatında sosyalist gerçekçiliğin en önemli temsilcisi sayılan Julius Fuçik, kitabında yaşadığı, şahit olduğu Nazi zulmünü anlatmaktadır, ancak güzel ve aydınlık günlere dair umudunu kaybetmeden. İnsanlığın faşizme karşı kazanacağına dair inancını hiç yitirmeden. “Beni hüzünle hatırlamayın.” der.
İkinci dünya savaşı Fuçik’in öngördüğü şekilde faşizmin yenilgisiyle sona erdikten sonra, Julius Fuçik, 1950 yılında Uluslararası Barış Ödülüne layık görüldü ve Çekoslovakya Gazeteciler Birliği, Fuçik adına bir gazetecilik ödülü vermeye başladı.
Julius, Fuçik, yazar, gazeteci, ikibuçuk yaşında tiyarto oyunculuğuna başlamış, kırk yaşında kurşuna dizilmiş bir marksisttir. Prag'ın işçi mahellelerinden birinde doğdu. Bebekliği, fabrikayla tiyatro arasında geçti. Çünkü baba Fuçik, gündüz fabrikada çalışan, akşamları da tiyatroda şarkı söyleyen bir emekçiydi. Dokuz yaşına kadar tiyatro oyunculuğu yapan Julius, onüç yaşında gazeteci oldu. Edebiyat fakültesinde “Sosyalist Üniversite Birliği”ne girdi. Kimi ilerici dergileri yönetti, yazılar yazdı. Nazilerin Çekoslavakya'yı işgaline karşı gazeteler çıkarak büyük mücadele verdi.
24 Nisan 1942 günü Çekoslovak gazeteci ve komünist parti üyesi Julius Fuçik, Nazi işgali altındaki Çekoslovakya’da, Nazi gizli polisi Gestapo tarafından gözaltına alınarak Prag’daki Pankrác Hapishanesine gönderildi. Burası Hitler Almanya’sına gönderilmeden önce sorgulanacağı ve işkence göreceği bir duraktı.
Fuçik işte bu süreçte Darağacında Röportaj (Darağacından Notlar) – “Reportáž psaná na oprátce” adlı eserini zor koşullar altında, sigara kağıt parçalarına yazarak oluşturdu. Bu notlar Kolinski ve Hora adlı iki gardiyanın yardımıyla dışarı çıkarıldı.
Fuçik’in 1943’te idam edilmesini izleyen yıllarda bu notlar kitap haline getirildi, 70’i aşkın dile çevrildi ve büyük yankı uyandırdı.
Çek edebiyatında sosyalist gerçekçiliğin en önemli temsilcisi sayılan Julius Fuçik, kitabında yaşadığı, şahit olduğu Nazi zulmünü anlatmaktadır, ancak güzel ve aydınlık günlere dair umudunu kaybetmeden. İnsanlığın faşizme karşı kazanacağına dair inancını hiç yitirmeden. “Beni hüzünle hatırlamayın.” der.
İkinci dünya savaşı Fuçik’in öngördüğü şekilde faşizmin yenilgisiyle sona erdikten sonra, Julius Fuçik, 1950 yılında Uluslararası Barış Ödülüne layık görüldü ve Çekoslovakya Gazeteciler Birliği, Fuçik adına bir gazetecilik ödülü vermeye başladı.