“Vietnam’daki resmi tarihyazımının dikkat çeken bir yönünü de analım. O da şudur: Sözgelimi Türkiye’de, Marksist tarihçiler arasında, birkaç istisnayı saymazsak, tarihteki hükümdarlara ilerici bir nitelik atfedilmezken, Vietnam’ın Marksist tarihyazımı, kimi kralları halk dostu, sömürgecilik karşıtı ve ilerici ve kimilerini ise halk düşmanı, sömürücü ve gerici olarak tarifleyerek, birinci kümedeki kralların övülmesinin önünü açıyor. Böylelikle, kimi Vietnam sokaklarına, Marksist tarihçiler eliyle kral isimleri veriliyor. Bu farkın altındaki bir etmen de, kuşkusuz, Türkiye’de padişahlığa dönüşün hâlâ olası olması, Vietnam’da ise krallığın çoktan tarihin çöp tenekesini boylamasıdır. Vietnam için, krallar geçmişe aitken, Türkiye’deki durum farklı...”
“Vietnam’daki resmi tarihyazımının dikkat çeken bir yönünü de analım. O da şudur: Sözgelimi Türkiye’de, Marksist tarihçiler arasında, birkaç istisnayı saymazsak, tarihteki hükümdarlara ilerici bir nitelik atfedilmezken, Vietnam’ın Marksist tarihyazımı, kimi kralları halk dostu, sömürgecilik karşıtı ve ilerici ve kimilerini ise halk düşmanı, sömürücü ve gerici olarak tarifleyerek, birinci kümedeki kralların övülmesinin önünü açıyor. Böylelikle, kimi Vietnam sokaklarına, Marksist tarihçiler eliyle kral isimleri veriliyor. Bu farkın altındaki bir etmen de, kuşkusuz, Türkiye’de padişahlığa dönüşün hâlâ olası olması, Vietnam’da ise krallığın çoktan tarihin çöp tenekesini boylamasıdır. Vietnam için, krallar geçmişe aitken, Türkiye’deki durum farklı...”
